Publikacje

Monografia Polski system medialny w procesie zmian (t. 2) jest kontynuacją publikacji sprzed roku, obejmującej wybrane zagadnienia systemu medialnego przedstawione przez Autorów reprezentujących różne ośrodki i różne perspektywy badawcze. Część pierwsza – Polski system medialny i jego konteksty – oraz druga – Media (nie)tradycyjne – dotyczą bezpośrednio zmian zachodzących w polskich mediach. Zawierają opracowania na temat prasy, radia i telewizji, a także mediów społecznościowych. Część trzecia – Medialny świat wokół gier wideo – obejmuje tematy związane z elektroniczną rozrywką i mediami, które zajmują się tą kwestią. Zawartość tomu doskonale wpisuje się w dorobek dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach, potwierdzając z jednej strony jej zróżnicowanie, z drugiej spójność. Prezentowane artykuły mogą być bowiem w szczegółach traktowane jako odrębne tematycznie, ale w całości się uzupełniają i znakomicie obrazują zmiany zachodzące w polskim systemie medialnym na progu drugiej dekady XXI wieku.

Monografia jest zbiorem dziewięciu tekstów, których tematyka mieści się w kręgu trzech zazębiających się ze sobą obszarów – języka, mediów i społeczeństwa. Proponowany tom prezentuje pewien wielopłaszczyznowy wycinek językowo-medialnej rzeczywistości, zawierający przykłady jej oddziaływania na społeczeństwo. Wyrazem tego jest różnorodność artykułów będąca potwierdzeniem tezy, że w obliczu stanu badań warto podjąć próby poszerzenia perspektywy analitycznej, co – zdaniem Redaktorów monografii – było zasadniczym celem tekstów.

Atrakcyjność tematów związanych z siłą i władzą mediów w nowej rzeczywistości medialnej powoduje, że badacze chętnie podejmują rozmaite kwestie z tego obszaru badań medioznawczych. (…) Współczesne refleksje na ten temat powiązane są zwłaszcza z efektami zmian dokonujących się pod wpływem nowych technologii cyfrowych, które wywierają wielostronny wpływ na wzrost gospodarczy, produktywność i społeczeństwo, w tempie którego ludzkość wcześniej nie zaznała.
Stare potęgi ekonomiczne i moralne, mające władzę i kapitał symboliczny, wystarczający, aby być autorytetami, takie jak wielkie gazety opiniotwórcze czy telewizja, detronizowane są przez nowe twory internetowe i portale społecznościowe, Twittera, YouTube’a czy serwisy z zawartością filmową typu Netflix. Konsekwencją tej mediamorfozy jest przejście do nowego, nie w pełni jeszcze ukształtowanego systemu mediów, w którym role i wpływy są rozdzielane na nowo. (…) Efektem ubocznym wykluwania się nowego systemu jest proliferacja kanałów medialnych, niszowość oraz polaryzacja mediów.
(…) Rozpiętość tematyczna książki świadczy o tym, jak wiele pól eksplorują medioznawcy, aby próbować odkrywać i zrozumieć złożoność mechanizmów działania współczesnych mediów.

Atrakcyjność tematów związanych z siłą i władzą mediów w nowej rzeczywistości medialnej powoduje, że badacze chętnie podejmują rozmaite kwestie z tego obszaru badań medioznawczych. (…) Współczesne refleksje na ten temat powiązane są zwłaszcza z efektami zmian dokonujących się pod wpływem nowych technologii cyfrowych, które wywierają wielostronny wpływ na wzrost gospodarczy, produktywność i społeczeństwo, w tempie którego ludzkość wcześniej nie zaznała.
Stare potęgi ekonomiczne i moralne, mające władzę i kapitał symboliczny, wystarczający, aby być autorytetami, takie jak wielkie gazety opiniotwórcze czy telewizja, detronizowane są przez nowe twory internetowe i portale społecznościowe, Twittera, YouTube’a czy serwisy z zawartością filmową typu Netflix. Konsekwencją tej mediamorfozy jest przejście do nowego, nie w pełni jeszcze ukształtowanego systemu mediów, w którym role i wpływy są rozdzielane na nowo. (…) Efektem ubocznym wykluwania się nowego systemu jest proliferacja kanałów medialnych, niszowość oraz polaryzacja mediów.
(…) Rozpiętość tematyczna książki świadczy o tym, jak wiele pól eksplorują medioznawcy, aby próbować odkrywać i zrozumieć złożoność mechanizmów działania współczesnych mediów.

Pierwszy kwartał 2020 roku niezwykle zmienił świat, który dotychczas znaliśmy. 4 marca 2020 roku w Polsce odnotowano pierwszy przypadek zakażenia wirusem SARS-CoV-2. Tydzień później dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia Tedros Adhanom Ghebreyesus ogłosił, że epidemia COVID-19 wywołana wirusem z Wuhan została uznana za pandemię. Wśród wielu obostrzeń wprowadzonych również w Polsce były i takie, które zmieniły nasz co- dzienny sposób funkcjonowania. Koronawirus stał się wyzwaniem dla współczesnego społeczeństwa, a pandemia wpłynęła niemal na każdy element naszego życia. Pandemia i spowodowane nią zmiany w życiu światowej społeczności są interesującym obiektem badań dla młodych naukowców, zwłaszcza początkujących badaczy mediów i komunikacji społecznej. Należy bowiem zwrócić szczególną uwagę na sposób funkcjonowania mediów i całego środowiska.

Komunikacja traktowana jako system zróżnicowanych zależności pomiędzy podmiotami i aktorami politycznymi, organizacjami, mediami czy obywatelami ma dziś niebywały potencjał kształtowania relacji między nimi, propagowania określonych zachowań i wzorców politycznych, społecznych oraz kulturowych. W procesach tych ważną rolę odgrywają media, które jako środki komunikacji stały się nie tylko dominującym źródłem obrazów i definicji rzeczywistości społecznej, ale także skutecznym narzędziem mobilizacji i pobudzania innowacyjności. Nadto tworzą one, gromadzą i publicznie przedstawiają wartości kulturowe i społeczne. W czasach, które Manuel Castells (2013, s. 143) nazywa „globalną epoką cyfrową”, centralne miejsce zajmują właśnie rozmaite wątki komunikacyjne, oparte na rozwoju technologii, wynikającym z dynamicznych przemian w obrębie komunikacji masowej. Nie oznacza to jednak, że wiążąca się z komunikowaniem możliwość upowszechniania zawartości przekazów w zglobalizowanym świecie jest niczym nieograniczona i w pełni elastyczna.